Project Suriname

Context
Omdat de prevalentie van kindermishandeling onder Surinaamse jongeren hoog bleek te zijn – 61% versus 37% onder Nederlandse jongeren (Van den Berg, 2011) – evenals de prevalentie van huiselijk geweld bij Surinaamse gezinnen in Nederland – 30% (Van Dijk & Oppenhuis, 2002) -, was het evident dat er veel trauma is onder de Surinaamse bevolking, zowel in Suriname als in Nederland.
Evidence based traumabehandeling was niet beschikbaar in Suriname in 2011. Daarom werd door de Anton de Kom universiteit in Paramaribo vanuit een samenwerkingsverband aan het Traumacentrum van de Bascule gevraagd om twee effectief bewezen te implementeren in Suriname, EMDR en TFCBT. Na implementatie zou onderzoek mogelijk zijn naar de effectiviteit van beide behandelingen onder de Surinaamse bevolking. Bij de start van dit project waren in heel Suriname 35 psychologen en orthopedagogen werkzaam. Inmiddels groeit dit aantal met psychologen die hun masteropleiding gevolgd hebben aan de Anton de Kom Universiteit in samenwerking met Erasmus Universiteit van Rotterdam.

Wapenfeiten
2011: basistraining, waaraan twaalf psychologen /orthopedagogen deelnamen.
2012: booster voor dezelfde groep in combinatie met een workshop stabilisatietechnieken.
2014: vervolgtraining.
2015: booster voor de groep die aan de vervolgtraining had deelgenomen.
2020: project afgesloten, hoewel vier nog onderweg zijn.
Daarnaast verzorgden verschillende enthousiaste supervisoren een supervisie-dag om inspiratie te bieden.

Succesfactoren
De psychologen werken onder zeer uitdagende politieke en economische omstandigheden, die hen permanent in een overlevingsstand houden. Hierdoor hebben de laatste vier nog niet de eindstreep bereikt. Het project is afgesloten en in Suriname is een evidence based behandeling beschikbaar: EMDR.

Financiering
HAP Nederland (red: nu Trauma Aid NL) financierde de reiskosten van achtereenvolgens Renée, Joany, Steven en Hellen.
Verblijfskosten werden betaald door de deelnemers. Supervisoren die op eigen initiatief een supervisie-dag verzorgden, betaalden zelf hun reis -/ en verblijfskosten, want waren al in het land aanwezig.

Betrokkenen
Drie trainers zijn bij dit project betrokken: Renée Beer, werkzaam bij het Traumacentrum van de Bascule tot 2013, coördinator van dit project, zorgde voor de basistraining en de booster een jaar later. Steven Meijer nam de vervolgtraining voor zijn rekening; ook deze werd gevolgd door een booster een jaar later, ditmaal gegeven door Hellen Hornsveld.
Verder gaf Joany Spierings een workshop stabilisatietechnieken, die aangeboden werd in combinatie met de booster van de basistraining.
Verschillende supervisoren verzorgden op eigen initiatief een supervisie-/videodag tijdens een (vakantie-) verblijf in Suriname, dat zij graag wilden combineren met een bijdrage aan de opleiding van deze Surinaamse collega’s: Marion van Schaik, Marcella Udenhout, Sander de Vries, Dafna Zwarts. Betrokken supervisoren voor supervisie: Do Doeksen, Hellen Hornsveld, Marijke de Koning, Tilly Koolstra, Renske Kraan, Els van Rijn, Marion van Schaik, Marcella Udenhout, Dafna Zwarts.

Ervaringen van deelnemers
“De opleiding was interessant en intensief. Een uitdaging was voor ons het maken en verzenden van video-opnames voor de online supervisiesessies. De bijscholingsmomenten vormden een prima aanvulling. De feedback was vaak heel waardevol.”